"In het Nederlands kun je vrij veel woorden verdubbelen. Leuke woorden zijn dat. Denk aan hé hé, kom kom, nou nou, zo zo, gut gut en poe poe. Er is een andere categorie verdubbelingen, en die is nog veel leuker. Meisje 1: 'Hij studeerd Nederlands. En hij roeit. Hij is wel leuk.' Meisje 2: 'Oké... maar is ie leuk? Of is ie leuk-leuk?'. Leuk betekent dat iemand aardig is, maar dat is je broertje ook. Leuk-leuk betekent dat je je kunt voorstellen dat er uiteindelijk dingen gaan gebeuren zonder onderbroek.
"Ik ben gestopt als invalhulp op het kinderdagverblijf, ik werk nu bij het miniserie. Leuk, maar wel echt een baan-baan." Niet alleen maar geld verdienen, nee, je dient je nu serieus en volwassen te gedragen, want je hebt een baan-baan."
Na het lezen van dit stuk in het boek van Paulien Cornelisse moest ik meteen denken aan het feit dat we soms een soort van gezin zijn. Als de meisjes bij ons zijn. Maar straks, dan hebben we pas een echt gezin. Een gezin-gezin dus.
De komende drie stukjes voorzien van foto's komen uit 'En dan nog iets'. Een geweldig boek over trends en toevalligheden in onze taal. Van Paulien Cornelisse.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten